środa, 19 września 2012

Cisza

Cisza Becca Fitzpatrick
org. Silence
seria: Szeptem (#3)
wyd. Wydawnictwo Otwarte, 2011

"Nie mogłam przywołać wspomnienia, jak się tutaj znalazłam. Nie mogłam sobie nic przypomnieć. Tak jakby całą minioną noc wyrwano mi ze świadomości."

   Przed sięgnięciem po Ciszę miałam ogromne obawy, gdyż po przeczytaniu Crescendo byłam bardzo zawiedziona i bałam się, że kolejna część sprawi, że to co ukochałam sobie w Szeptem ponownie zostanie zabite.

   W trzeciej części serii Nora budzi się na cmentarzu przy grobie swojego ojca. Dziewczyna nie ma pojęcia ani jak się tam znalazła ani co działo się choćby dzień wcześniej. Później dowiaduje się, że została porwana i szukano jej od jedenastu tygodni. Nora jest w szoku, a co najgorsze nie tylko straciła pamięć z czasu porwania, ale także jeszcze dwóch miesięcy go poprzedzających. Teraz stara się dowiedzieć co się z nią stało, kto ją porwał i jaki był tego powód.

   Żeby dłużej nie przeciągać powiem: podobało mi się! I to bardzo. To pewnie zasługa tego, że Cisza w dużej mierze przypominała mi właśnie moją ulubioną część.

   Podobało mi się to, że autorka świetnie scharakteryzowała postaci. Nora w końcu nie jest tą ciepłą kluchą, która chlipie na widok Patcha i Marcie razem, a staje się silniejsza i bardziej zdeterminowana. Poza tym dzięki toku historii bardziej poznajemy sylwetkę Hanka Millera. Przyznam, że z jednej strony sceny z nim i Norą niesamowicie ciekawiły mnie, a z drugiej wzbudzały we mnie ogromne emocje, w większości była to nienawiść do negatywnego bohatera. Zazwyczaj po takiej scenie słychać u mnie w pokoju było "Co za drań / menda". No i jeszcze postać Patcha aka Jeva. W chwili, gdy ratuje on Norę z rąk zbirów po prostu byłam wniebowzięta.

   Czy znalazłam jakieś minusy? Chyba nie. Wszystko zostało dość zwięźle przedstawione, więc nie było jakichś męczących opisów, które sprawiały by że chciałabym odłożyć tę książkę. Wręcz przeciwnie trudno było mi się od niej oderwać, bo w czasie jej czytanie powstawały coraz to nowsze pytania, na które chciałam znać odpowiedź i ją otrzymałam. A najlepsze w całej książce było mocne zakończenie, które odrobinę mnie zaskoczyło.

   Cisza całkowicie zatarła gorzki posmak jaki pozostawiło po sobie Crescendo i już teraz nie mogę się doczekać, aż na Polski rynek wyjdzie ostatnia część.

"Kiedy padł na ziemię, ze zgrozy nawet nie krzyknęłam. Na koniec pozostała między nami tylko cisza."

Seria Szeptem:

Szeptem
Finale

11 komentarzy:

  1. Dla mnie ta książka to totalne dno :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Dla mnie także jest to niezły gniot ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Książka już za mną. Czekam teraz na czwarty tom:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Szeptem bardzo mi sie podobało. ;) Z wielką chęcią sięgnę po kolejne części. ;D Tylko czekam na ostatnią. Nie lubię czytać a potem długo czekać na kolejną część.^^
    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie czytałam jeszcze pierwszej części,ale z chęcią po nią sięgnę ;D

    OdpowiedzUsuń
  6. Czytałam dotychczas jedynie "Szeptem" i nie umiem się zabrać za kontynuacje

    OdpowiedzUsuń
  7. Nie znam tej serii, ale może jeszcze będę miała okazję ją przeczytać. ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Mam bardzo podobne zdanie do Ciebie, uważam, że "Cisza" jest dużo lepsza niż "Crescendo" :D

    OdpowiedzUsuń
  9. Mam za sobą już 3 części i nie mogę się doczekać ostatniej! :) ale już niedłuuuugo!!:))

    OdpowiedzUsuń
  10. Książkę mam w planach. Miałam podobne obawy jak Ty, ale po recenzji widzę, że nie potrzebnie. Teraz nie pozostaje mi nic innego jak tylko rozejrzeć się za książką :D

    Zapraszam do udziału w Urodzinowym konkursie!

    OdpowiedzUsuń
  11. Zaczęłam podczytywać pierwszy tom, ale stwierdzam że to nie moja bajka :).

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.